۱۳۸۹ دی ۲۵, شنبه

اونکه ابن (پسر) علی بود با این وضع رفت تو که هیچ گهی نیستی چطور می خواهی بری؟

چند روز پیش بود که با یکی از دوستان صحبت این را می کردیم که این حکومت چگونه به پایان می رسد؟ 
من آرزویم این است که مردم با فشار بی امان سیاسی و مدنی و شرکت در انتخابات های متعدد, حکومت را مجبور به عقب نشینی کنند اما دوست من طرفدار حذف دفعتی یا همان انقلاب بود فقط نمی دانست این جرقه چگونه باید زده شود. بحث ما به جایی نرسید اما در یک نقطه به توافق رسیدیم. اگر قرار به دگرگونی باشد, شعله آن از یک اتفاق غیر قابل پیش بینی خواهد بود. درست مانند آنچه در تونس اتفاق افتاد (خودکشی یک فروشنده ناراضی). 
امیدوارم کار به انقلاب نرسد ولی اگر برسد وای به حال حاکمان ایران. تونس که کشوری فقیر است و سطح سواد پایین تر است و رییس جمهورش بیست و سه سال در راس کار است, حاکمان را بدین وضع انداخت. تو که کسی نیستی سرنوشتت چه می شود.

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی