اعتراض های خیابانی

یک سال از اعتراض مردم با تمام تلخی ها و شیرینی هایش گذشت. یک سالی که از اعتراض به نتایج انتخابات شروع شد و به اعتراض به حکومت و شیوه اداره آن رسید.

در این یک سال همه چیز عوض شده است. رفتار و گفتار جنبش سبز تغییر کرده است. بینش و تفکر رهبران آن عوض شده است. شیوه های برخورد حکومت با معترضان عوض شده است و به طور کل کمتر کسی توانست بی طرف بماند و همه یا موضع خود را مشخص کردند و یا موضع خود را تغییر دادند و یا تکمیل کرده اند. آن چیزی که تغییر نکرد نحوه اعتراض های خیابانی بود و به همین دلیل هم حذف شد.

به باور من تکرار یک شیوه حضور در خیابان ها به حکومت این فرصت را داد تا با سعی و خطا راه مقابله با آن را فرا بگیرد. تکرار هر چیزی از نگاه من باعث از بین رفتن می شود. یکی از دلایل ماندن آقایان موسوی و کروبی  تغییر کردن نگاه و گفتار آنهاست و اگر آقای رفسنجانی در آستانه حذف شدن است یکی از دلایلش تکراری بودن مواضع معتدلش می باشد. 

به هر حال اعتراض های خیابانی پایان یافته و فصل جدیدی از مبارزه آغاز شده است اما به گمان من باید به دنبال راه های جدیدی بود تا برخی اوقات هم قدرت نمایی خیابانی داشته باشیم.